De tentstokken van morgen
De stenen van gisteren wachten zich mos
over bevroren verleden onder vaalwitte zon
(lees meer)
De stenen van gisteren wachten zich mos
over bevroren verleden onder vaalwitte zon
(lees meer)
Fluisterend strijkt een adem
over gespannen snaren van
(lees meer)
Ik zie jou in de fijne mazen
van alle dagen streepjescodes
(lees meer)
het woord wordt ontwaard
tussen schijnsel en tranen
(lees meer)
hij is stilte,
in wie de melodie
(lees meer)
Een koele wind
vroeg mij te buigen
(lees meer)
Zij groet de merel op de bemoste bank,
fladdert met hem door straten groen
(lees meer)
Woorden roesten niet,
maar eroderen aan emoties van tijd
(lees meer)
Teken mij met sierlijk wervelen,
haren wapperen elke stap
(lees meer)